Historia Przedmieścia Bydgoskiego zaczyna sie w czasach Średniowiecza, kiedy to miejscy flisacy i rybacy zasiedlili część tej dzielnicy położoną bezpośrednio nad Wisłą. Współczesny kształt Przedmieście uzyskało pod koniec XIX wieku. Właśnie w tym okresie powstają istniejące po dziś dzień i oryginalne pod względem budowlanym kamienice, często posiadające własne ogrody letnie. Należy w tym miejscu nadmienić, iż wówczas "Bydgoskie" postrzegane było jako najbardziej luksusowa i zarezerwowana dla najzamożniejszych ludzi część miasta. W 1797 roku z inicjatywy Gottlieba Shultza powstaje funkcjonujący po dziś dzień i cieszący się dużą popularnością w całym regionie ogród botaniczny. Niecałe dwadzieścia lat później zaczyna być tworzony największy w mieście park nazwany, ze względu na swą bliskość z cegielnią "Parkiem Ceglanym". Przez cały czas mam miejsce intensywna i oryginalna rozbudowa tej części Torunia, a ulica Adama Mickiewicza zyskuje status najbardziej reprezentatywnej i okazałej w całym mieście. Po obu jej stronach wzrastają młode drzewa, zaś wzrok spacerowiczów często przykuwany jest przez starannie ozdobione i wykończono eleganckimi detalami kamienice. Kolejnym krokiem świadczącym o ekskluzywności dzielnicy i jej dużym znaczeniu jest powstanie w 1891 roku zajezdni tramwajowej. Pierwszy tramwaj wyjechał na ulice miasta 16 maja 1981 roku, trasa przejazdu wiodła od Bydgoskiego Przedmieścia do Dworca Toruń Miasto. O wadze Bydgoskiego Przedmieścia świadczy także fakt, że w okresie między wojennym właśnie tam umiejscowione zostają placówki dyplomatyczne Niemiec i Belgii. Trzy lata po uruchomieniu lini tramwajowej na skraju dzielnicy wzniesione zostają koszary dla ułanów. Budynki z pruskiego muru przetrwały w całości obie wojny i po dziś dzień stanowią miejsce zamieszkania dla Torunian. Swoisty zwrot w rozwoju i znaczeniu Przedmieścia Bydgoskiego następuje z chwilą wybuchu drugiej wojny światowej. Wtedy to na ulicy Bydgoskiej swoją siedzibę ma cieszący sie złą sławą posterunek gestapo. W okresie powojennym w znacznej mierze uległa zmianie społeczność zamieszkująca dzielnice. Ówczesne władze przejęły kamienice od prawowitych właścicieli i rozdysponowały je przypadkowym osobom. Byli to w większości mieszkańcy z niższych klas społecznych co będzie miało znaczący wpływ na dalsze funkcjonowanie całego Bydgoskiego Przedmieścia. Zaczęły również powstawać zbiorowe budynki mieszkalne niekomponujące sie z dotychczasową szatą architektoniczą dzielnicy. Współcześnie dzielnica nie cieszy się dobrą sławą ze względu na wysoki poziom przestępczości oraz zdewastowane i w wielu przypadkach po prostu zaniedbane budynki. Niemniej należy wspomnieć, iż nadal funkcjonuje w niej największy w Toruniu Park Miejski, który z roku na rok jest rozbudowywany i pełni coraz bardziej funkcję rekreacyjno-wypoczynkową. Powstały boiska do gry w piłkę ręczną i nożną, nowoczesny plac zabaw dla dzieci oraz miejsce z murowanymi grilami i drewnianymi ławeczkami tak bardzo oblegane w upalne dni przez mieszkańców. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych na skraju Bydgoskiego Przedmieścia powstało jedno z bardziej nowoczesnych na ówczesne czasy osiedle "Zieleniec", jednakże od roku trwają prace budowlane nad kompleksem mieszkalno wypoczynkowym "Osiedle Sztuk Pięknych", które według twórców ma być jednym z najbardziej prestiżowych w całym województwie Kujawsko-Pomorskim. Teraźniejsze "Bydgoskie" to miejsce z wieloma sklepami, punktami usługowo-handlowymi, pubami oraz dyskotekami. Zauważalne jest w ostatnim okresie zwiększone zainteresowanie dzielnicą zarówno ze strony władz miasta jak i samych mieszkańców. Powstało z inicjatywy obywateli "Stowarzyszenie Bydgoskie Przedmieście", którego celem jest działalność na rzecz rozwoju i poprawy bezpieczeństwa. Można zatem przypuszczać, że przy odrobinie wysiłku i zaangażowania historia zatoczy koło i Bydgoskie Przedmieście odzyska swoją dawną i zasłużoną świetność.